انروفلوکساسین ۱۰٪

انروفلوکساسین ۱۰٪ : یک داروی ذامپزشکی  برای درمان دام های باکتریایی است.

انروفلوکساسین ۱۰٪ یک داروی دام است که برای درمان های پزشکی در حیوانات استفاده می شود. این دارو یک آنتی بیوتیک از گروه فلوروکینولون است که با توانایی ساخت DNA عمل می کند.

اثر مکانیسم:

انروفلوکساسین با توانایی آنزیم DNA gyrase در باکتری ها عمل می کند. این آنزیم مسئول پیچش DNA است و نمی تواند باعث اختلال در تقسیم سلولی و باکتری می شود.

موارد مصرف:

انروفلوکساسین 10٪  برای درمان بیماری در اثر بیماری از حیوانات استفاده می شود. این موارد عبارتند از:
تداخل های دستگاهی مانند برونشیت، پنومونی و سینوزیت
بیماری های دستگاه گوارش مانند اسهال، کولیت، و گاستر
بیماری های دستگاه بیماری مانند سیست، پیلونفریت، و اورتریت
عفونت های پوستی مانند پیملیکول، آبسه، و زخم
پیوند های استخوان و مفاصل مانند آرتریت سپتیک و استئومیلیت

میزان مصرف:

انروفلوکساسین ۱۰٪ به صورت تزریقی و خوراکی قابل استفاده است. دوز و نحوه مصرف این دارو به نوعی تغییر و حیوان متفاوت است.

عوارض جانبی:

عوارض جانبی انروفلوکساسین ۱۰٪ معمولاً خفیف و موقتی هستند. شایع ترین عوارض جانبی این دارو عبارتند از:
اسهال
استفراغ
بی اشتهایی
حرکت پوست
تشنج
در موارد نادر، انروفلوکساسین می تواند باعث عوارض جانبی جدی تری مانند آسیب به کلیه ها و عصب ها شود.

موارد منع مصرف:

انروفلوکساسین ۱۰٪ نباید در حیوانات باردار یا شیرده استفاده شود. همچنین این دارو نباید در بیماران مبتلا به بیماری های کلیوی یا عصبی استفاده شود.

تداخلات دارویی:

انروفلوکساسین می تواند با برخی از داروهای دیگر تداخل داشته باشد. از جمله این داروها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
داروهای ضد ضد غیر استروئیدی (NSAIDs)
مکمل های حاوی منیزیم، کلسیم، یا آهن
داروهای ضد تشنج

نگهداری:

انروفلوکساسین ۱۰٪ باید در اتاق و دور از نگهداری کودکان نگهداری شود.

نتیجه گیری:

انروفلوکساسین ۱۰٪ یک داروی درمانی برای درمان بیماری های باکتریایی در حیوانات است. این دارو باید با دقت انجام شود و طبق دستور دامپزشک استفاده شود تا از عوارض جانبی جلوگیری شود.